بر طبق قاعده ی زیر زمان گذشته ی غیر رسمی ساخته می شود.
ㅆ어(요+ حال ساده ی غیر رسمی
حال گذشته ی ساده ای این افعال:
가 =>갔어
봐=> 봤어
기다려=>기다렸어
돼=>됐어
그래=>그랬어
기뻐=>기뻤어
커=>컸어
바빠=>바빴어
들어=>들었어
닫아=>닫았어
아름다워=>아름다웠어
도와=>도왔어
입어=>입었어
달라=>달랐어
حال با هر یک از افعال بالا جمله می سازیم...
아빠는 갔어요? abpaneun kassuyo / بابا رفت؟
난 티비를 봤어 nan tibi reul passu / من تلویزیون دیدم.
엄마는 너를 기다렸어요 umma neun nu reul kidari'ussuyo / مامان منتظرت بود
선생이 됐어요? sunsaen'g'i daessuyo? / معلم شدی؟
무든 것은 그랬어요? moodeun guseun keuraessuyo? / همه چیز اونجوری بود؟
난 정말 기뻤어! nana chun'g mal gippussu / من واقعا خوشحال بودم
그 아이는 키가 컸어. keu ayineun kiga kussu! / اون بچه قدش بلند بود.
요즘 바빴어요? yojeum pabpassuyo? / این روزا سرت شلوغ بود؟
난 요즘 음악을 들었어! Nan yojeum eumageul teurussu / من این روزا آهنگ گوش می دادم!
문을 닫았어? mooneul tadassu? / درو بستی؟
정말 아름다웠어요? chun'gmal Areumdavussuyo? / واقعا زیبا بود؟
너는 날 도왔어요? تو منو کمک کردی؟ nuneun nal tovassuyo?
옷을 입었어? oseul ibussu? لباس پوشیدی؟
뭐 달랐어요? mwu tallassuyo? چی متفاوت بود؟
نکات دیگر:
نشانه 을
همان حرف مفعولی فارسی یا "را" است. اگر مفعول ما به مصوت ختم شود نشان مفعولی آن 를
خواهد بود مثل:
가방을 /여자를 /꽃을/옷을/ 나를
گذشته ی ساده ی فعل 이다
می شود 였어
بنابراین:
من دانش آموز هستم 나는 학생이에요. naneun haksaen'gieyo
من دانش آموز بودم 나는 학생였어요 naneun haksaen'gyussuyo
او مینا است. 그녀는 민아예요 keuni'uneun minayeyo
او مینا بود. 그녀는 민아였어요 keuni'uneun mina yussuyo.
حرف اضافه ی فعل کسی را کمک کردن 돕다
و منتظر کسی بودن 기다리다
نشان مفعولی 를/을
است. مانند:
کمکت می کنم. 너를 도와요.
منتظرت می مانم! 너를 기다려요
. به طور خلاصه 나를/너를/저를
که به تر تیب از راست به چپ به معنای بنده (من) را / تورا/ من را است ,
절/널/날
می نویسند که به معنای " مرا" و" ترا" است.
لغات جدید:
بابا 아빠
엄마 مامان
티비 تلویزیون
선생 معلم
무든 것 همه چیز
키가 크다 قد کسی بلند بودن
요즘 این روزها
음악 آهنگ/موزیک
문 در/درب
옷 لباس
