ترکی زبان رسمی و مادری ساکنان ترکیه است و یکی از قدیمی ترین زبانهای دنیا به شمار می رود. بخشی از مردم کشورهای مشترک المنافع و برخی از نقاط جنوب شرقی اروپا و بعضی از مناطق خاورمیانه به این زبان صحبت می کنند. آذری (آذربایجان) ، قفقازی و ترکمنی نیز شاخه هایی از زبان ترکی محسوب می شوند. زبان ترکی از گروه زبانی اورال آلتانی است و به گروههای کوچکتر ذیل تقسیم می شود:
۱ گروه آسیای مرکزی مانند گرگ تورک ، ازبک و قرقیز
۲ گروه جنوب غربی مانند ترکی عثمانی ، ترکی آذری و ترکمنی
۳ گروه شمال غربی مانند تاتار و قزاق
۴ گروه سیبری جنوبی مانند اویرات ، آبکان و تروا.
۵ گروه سیبری شمالی مانند یاکوت
۶ گروه جرواش شمالی در ناحیه و لگا
زبان ترکی جدید که امروزه تحت عنوان « ترکی آناتولی» شناخته می شود از ریشه ترکی عثمانی است که به وسیله سلجوقیان در اواخر قرن یازدهم به آناتولی وارد شده است . به تدریج لغات و دستور زبان فارسی و عربی به میزان قابل توجهی به این زبان وارد شد و الفبای عربی رایج گشت. پس از اعلام جمهوری (در سال ۱۹۲۳) ، الفبای لاتین جایگزینی الفبای عربی گردید. (۱۹۲۸) و پس از تغییر الفبا اصلاح دستور زبان نیز توسط دولت آغاز و پی گیری شد . ویزگی زبان ترکی را حروف صدا دار آن می دانند
در الفبای لاتینی که از سال ۱۹۲۸ به بعد در ترکیه مورد استفاده قرار گرفته است . بیشتر حروف و صدای کم و ییش مانند معادل انگلیسی شان تلفظ می شوند.
از نظر تاریخی زبان وادبیات ترکی را می توان به سه دوره متمایز تقسیم نمود :
۱ دوره ترکی قدیم (قبل از پذیرش دین اسلام توسط ترکها) قرن ۸ تا ۱۱ میلادی
۲ دوره فرهنگ اسلامی (دوره تاثیر عربها وایرانیان ) از قرن ۱۱ تا اواسط قرن ۱۹ میلادی
۳ دوره مدرن (از زمان سلطنت سلطان عبدالمجید اول در سال ۱۸۳۹) دوره تاثیر تفکرو ادبیات غربی
بعد از تشکیل جمهوری در سال ۱۹۲۳ در تاریخ ۲۰ می۱۹۲۸ طبق دستور نخست وزیر¡ وزارت معارف انجمن زبان را تشکیل داد و به تعویض الفباء می پردازد و زبانهای غربی (فرانسه ، آلمانی ، ایتالیایی و مجاری) را مورد تحقیق قرار میدهد . در ۸ آگوست ۱۹۲۸ آتاتورک آغاز «انقلاب حروف» را اعلام می دارد و در ۱۱ آگوست ۱۹۲۸ اولین کلاس در ارتباط با حروف جدید زبان ترکی افتتاح میشود قانون الفبای لاتینی در سال ۱۹۲۸ در یازده ماده تصویب و به مورد اجرا گذاشته می شود.
